చిన్న సందేసమే కాని ఇందులో జీవిత సత్యం దాగి ఉంది.
గతాన్ని, గతించిన కాలాన్నీ విడిచిపెట్టాలి. అయ్యిందేదో అయ్యింది. దానిని తిరిగి తీసుకు రాలేం కదా. వర్తమానానికి మనం లొంగి పొవాలి. అంటే వర్తమానం మన చేతులో ఉంది. దానిని పూర్తిగా అనుభవించాలి. ఏమి చెయ్యాలన్న ఇప్పుడు ఈ క్షణం మనది. ఈ క్షణం గడిస్తే అది గతం. మన చేతుల్లో లేదు. అలాగే రాబోయే కాలం-భవిష్యత్తు-దానిలో అంతా మంచే జరగాలి, జరుగుతుంది అన్ని నమ్మాలి. అదే ఆశ. ఆశ లేనిదే మనిషి లేడు.
గతించిన నిన్నని వదిలి, ఈ క్షణం/ఈరోజు లో లీనమై, రాబోయే రేపు లో నమ్మకం/ఆశ కలిగి ఉంటే మన జీవితం సుఖమయం కాదా ?
మీ...అనామిక....
No comments:
Post a Comment